Bezgłowa Hydra

[Grzesiek]

Elrond
Ja się nie boję jak jakaś dziewka, skopmy im tyłki!-wykrzyknął, próbując zagrzać towarzyszy do walki. Phi, ale zgraja niedołęgów z tych "jeźdźców", zbiły ich koboldy, ale wstyd.-pomyślał

[Exnymphetamine]

-Widzę, że nie brak Ci odwagi elfie, i to mi się podoba.- odparł Karck. -Z waszą czwórką, i z moim ochroniarzem na pewno damy im rady. Nildarinie! Podejdź tu do nas!- zawołał Karck w stronę swojego wozu, gdzie po chwili wysiadł ubrany na granatowo-niebiesko mężczyzna z przewieszoną przez plecy kuszą, którego wcześniej nie zauważyliście.




-Oto Nildarin. Jest moim ochroniarzem już od jakiegoś czasu. Jest mistrzem w posługiwaniu się kuszą i jest zabójczo skuteczny w walce na sztylety.-przedstawił ciemnoskórego mężczyznę.
Nildarin z pochodzenia był Calishytą, ludu który pochodził od niewolników służących pradawnym dżinnom, ówczesnych władców Calimshanu, krainy położonej na zachodzie Faerunu, szczycącej się jednym z najwspanialszych miast krain. Nildarin, który był niższego wzrostu, i drobniejszej postury a jego ciemnobrązowa skóra, świadczyła o jego egzotycznym pochodzeniu.

-Już zbyt dużo straciliśmy czasu na gadaniu i powinniśmy ruszać. Przed nami jeszcze przynajmniej 5 godzin jazdy zanim się ściemni.Ruszamy! -tymi słowami Karck odwrócił się od drużyny i udał się do swojego wozu. Nildarin powoli podążył za swym szefem i zajął miejsce obok niego. Zdjął z pleców kuszę i położył ją na kolanach z nałożonym już bełtem.
Wóz ruszył, a za nim powoli inni kupcy.

[Grzesiek]

Elrond
Panie Karck, daleko jeszcze?-spytał. Był tak znudzony podróżą, że wyjął miecz i zaczął go ostrzyć.Co ja robię?-mruknął sam do siebie-Zaczynam fiksować-uśmiechnął się. Marzył o tym żeby chociaż jakiś ork zagrodził im drogę. To nic, ale zawsze coś-pomyślał. Hej, Nildarinie! Spróbujemy się na miecze?-krzyknął do ciemnoskórego.

[Wojtek]

Dimos III Młodszy
Wskoczył na wóz. Ufność jaką wzbudził w Dimosie Karck zatarła wszelkie podejrzenia, choć dalej był świadomy, że przybysz tak na prawdę nie wie w co się pakuje. Mimo to, Dimos nie odczuwał lęku przed zbliżającymi się potyczkami, zastanawiał się bardziej jak mądrze walczyć przeciwko dużej liczbie wrogów, takich jak koboldy. Po głowie dalej chodziła mu myśl o Nieumarłych, o mieczu, który dostał. Z zamyślenia wybił go piskliwy krzyk Elronda, zaśmiał się krótko i z pozostającym uśmiechem rozglądał się na okolicę. Kątem oka spoglądał na Nildarina, intrygował go, nigdy wcześniej nie widział takiego osobnika. Zwiesił wzrok po chwili, wyciągną fletnie i począł grać melodię, melodię, którą grał gdy zaczynał swe opowieści. Tym razem nie on jednak snuł ją, lecz śpiewała ją przyszłość.

[Exnymphetamine]

Wozy sunęły powoli na zachód. Woźnice cały czas nerwowo rozglądali się po bokach szukając jakiegokolwiek aktywności pośród drzew, aby szybko sięgnąć po kuszę, czy też miecz. Napięta atmosfera unosiła się w powietrzu, a ciszę jaką zapanowała w przylegającym lesie przerywała tylko melodia wydobywająca się z instrumentu Dimosa.

Po jakichś trzech godzinach wóz Kercka zatrzymał się nagle, a za nim pozostałe wozy. Zauważyliście, że drogę zagradzał wam przewrócony wóz, zapewnię ten który straciła grupa Scotta Harkiona. Trasa była nieprzejezdna.

[Wojtek]

Dimos III Młodszy
-To wasz wóz? To tu Was zaatakowali, tak?- nerwowo i cicho zapytał Kercka- Jeśli tu są, to będą zaraz atakować, wstrzymajmy się przed uporządkowywaniem drogi- wzrokiem utkwił na przewróconym wozie, a po chwili wyglądania w około, rzucił bez wyrazy- Widziecie ich gdzieś? - po chwili zeskoczył z wozu najostrożniej jak umiał, wyprostowaną dłoń przyłożył do linię brwi, nie z powody słońca, lecz odruchowo, by skupić wzrok na głębie lasu.

[Grzesiek]

Elrond
Nareszczie-pomyślał. Zszedł po cichu z wozu. Dobył łuku, załadował strzałę i czekał. Odszedł od wozu w kierunku lasu. Nie chciał być w kupie z innymi w razie ataku. Łatwiej będzie się bronić.

[Exnymphetamine]

-Nie wiem o czym mówisz Dimosie!?-odpowiedział zaskoczony Kerck, który do tej pory uważał Dimosa za jednego z bardziej inteligentniejszych ludzi jakich spotkał. Ten jednak zburzył tą opinię- Mój wóz to ten na którym siedzę, a ten zapewnię należy do karawany tego Scotta Harkiona co żeśmy go spotkali niedawno.-podkreślił kupiec przygotowując kuszę. Siedzący również obok niego Nildarin podjął podobne środki ostrożności.

-Trzeba jakoś usunąć ten wóz z drogi, inaczej nie przejedziemy. Uważajcie, to może być zasadzka. -powiedział Kerck.

Wóz leżący na drodze blokował przejazd. Jego zawartość, jaką stanowiły beczki z jakimś sypkim surowcem, leżały obok. Jeden z członków karawany ostrożnie zbliżył się do wozu sprawdzając leżące beczki.
-Zboże!-zawołał.-I to całkiem dobrej ja...-urwał naglę, po czym upadł na ziemię, a jego blond włosy zabarwiły się czerwienią. W tym samy czasie zza wozu wylazła grupką koboldów, i ujadając jak psy rzuciła się w waszą stronę.



Jeden z nich ubrany w szare szaty trzymał w dłoniach jakieś dziwne kule z których unosił się dym, który zasłaniał pole widzenia za wozem. Zamachnął się w waszą stronę, gliniane naczynie roztrzaskało się pod nogami koni pierwszego wozu wprawiając je w popłoch. Wóz ruszył gwałtownie, wytrącając z równowagi Nildarina, który upadł na zimie, Kerck z kolei jakimś cudem utrzymał się na miejscu woźnicy i próbował zapanować nad przestraszonymi końmi. Tymczasem dym jaki wydobywał się z rozbitego pojemnika zaczął powoli unosić się do góry, zasłaniając wam pole widzenia.

Ujadanie koboldów nie przestawało nawet na chwilę. Stwierdziliście nawet, że stało się jeszcze głośniejsze.

[Grzesiek]

Elrond
Wypuścił z łuku trzymaną strzałę w kierunku krtani jednego z koboldów. Po czym rzucił łuk na ziemię. Podbiegł do granatu dymnego i kopnął go w stronę lasu. Dobył mieczy i pobiegł w stronę koboldów.

[Mr. Negative]

ARTUM


Mimo zaskoczenia jakie sprawiło nagłe pojawienie się koboldów, Artum starał się zachować zimna krew. Wypowiadając magiczne słowa, które aktywowały jego magiczna zbroje zaczął przygotowywać się do rzucenia kolejnego czaru.
Atak nastąpił od strony pierwszego wozu, więc Artum miał czas, na dokończenie swojego zaklęcia. Jednak zasłona dymna jaką wytworzyły koboldy pokrzyżowała mu plany. Przez unoszący się dym nie był wstanie dokładnie zlokalizować wrogów, rzucenie na oślep czaru mogło okazać się katastrofalne dla jego towarzyszy. Postanowił więc poczekać na rozwój wydarzeń i cofnął się trochę do tyłu zaciskając mocno swój kostur.

[Wojtek]

Dimos III Młodszy
Popatrzył w ziemię starają ułożyć sobie w głowie wszystko co działo się dotychczas, lecz krzyki ludzi z karawany szybko wybiło go z tego stanu. Rozejrzał się w około, starając się wypatrzeć źródła zagrożenia. Dobył łuk i począł mierzyć, oceniając sytuacje. Czuł, że zagrożenie jest duże, bo cały las zdawał składać się z kobaldów. Strzelał pomimo, że przez dym nie bardzo widział do kogo strzela.

[Exnymphetamine]

Elrond

Kobold upadł raptownie na ziemię nie wydając przy tym żadnego dźwięku. Strzał przeszła na wylot rozrywając jego chudą szyję na połowę, a następnie wbiła się w znajdujące się za nim drzewo.
Starałeś się jeszcze wykopać resztki glinianego naczynia w stronę lasu, z którego unosił się drażniący dym, jednak na nic to się nie zdało. Poczułeś jak trafiasz nogą w jedną ze skorupek, ta uderzona poleciała kilka metrów dalej lądując miedzy wybiegającymi koboldami. Dym znacznie ograniczał Ci widok, a kolejny dymny granat rozbił się gdzieś obok zasłaniając nadbiegających koboldów.
Twój pierwszy cios okazał się jednak celny. Poczułeś powiem jak ostrze Twojej broni zagłębia się w czymś twardym oraz odgłos trzaskających kości.


DIMOS III MŁODSZY

Posyłałeś strzałę za strzałą w stronę unoszącego się dymu. Nie byłeś pewny czy Twoje pociski dosięgają celu, Twój wzrok nie był wstanie przejrzeć szarej chmury unoszącej się nad drogą. Zauważyłeś tylko elfa który z mieczem w dłoni wbiegał w jej środek, a za nim Nildarina który na oślep rzucał sztyletami.
Po chwili Twoja uwagę rozproszyła dwójka koboldów, która wybiegła z Twojej prawej strony. Uzbrojona w stare zardzewiałe mieczyki ruszyła na Ciebie.

ARTUM


Nie byłeś w stanie ocenić skali ataku. Unosząca się chmura dymu oraz wóz Karcka nad którym ten starał się zapanować zasłaniała Ci pierwszą falę atakujących koboldów. Rozejrzałeś się jeszcze pośpiesznie za siebie w obawie ataku koboldów na tył karawany, ale nie zauważyłeś żadnego podejrzanego ruchu. Odwróciłeś się w samą porę, aby dostrzec jedną z tych kreatur rzucających w Ciebie kamieniem. Pocisk odbił się od Twojego ramienia i opadł nieopodal. Kobold ze zdziwieniem patrzył leżący kamień i zadawał sobie pytanie dlaczego nie wyrządził Ci żadnej krzywdy. Wyjął kolejny ze swojej sakiewki i ponownie zamachnął się do rzutu.

[Wojtek]

Dimos III Młodszy
Dimos zagwizadł, by zwrócić na sobie uwagę koboldów. Dobył jak najszybciej miecz, spojrzał na herb widniejący na rękojeści, powstrzymując wszelkie emocje podniósł wzrok, z wyciągniętym i wyprostowanym w kierunku wrogów mieczem, zdawał się celować w koboldy, oczekując aż same w szaleńczym biegu zbliżą się na śmiertelną odległość. Przy możliwej okazji chciał pobiec w kierunku towarzyszy.

[Grzesiek]

Elrond
Kopnął to w co zagłębił się jego miecz, ciął na oślep wszystko i wszystkich znajdujących się na jego drodze. Miał nadzieję że dym opadnie jak najszybciej

[Exnymphetamine]

Dimos III Młodszy

Koboldy zatrzymały się na chwile zaskoczone Twoją spokojną postawą. Wymamrotały coś do siebie niezrozumiale i ruszyły z krzykiem w Twoją stronę. Pierwszy z nich próbował uderzyć Cię w nogę. Zamachnął się pierwszy, drugi, a potem trzeci raz nie osiągając zamierzonego efektu. W tym czasie drugi z koboldów próbował zaatakować Cię z lewej strony jednak padł martwy od ciosu miecza jednego z kupców, którzy przyłączyli się do obrony.

Twój przeciwnik nawet nie zauważył nawet porażki swego pobratyńca, padł on bowiem zaraz po nim, od Twojego ciosu.

Mogłeś teraz dołączyć do głównej walki.

Elrond

Raz po raz czułeś jak Twój miecz zagłębia się w jakimś ciele kobolda. Watachą atakowała całą masą beż jakiegoś konkretnego planu. Byłeś niemal pewny, że żadne z tych stworzeń mimo że nic nie widzisz nie zdoła Cię dosięgnąć, kiedy nagle zacząłeś się dławić dymem. Twoja obrona stała się przez to mniej szczelna, a efektem tego było nagła fala bólu jaką odczułeś w lewej nodze. Poczułeś wbijające się ostrzę w Twoje udo oraz drugie ukucie poniżej. Koboldy stopniowo Cię okrążały, a Ty ciągle nie mogłeś złapać tchu...